Povorka solidarnosti sa Ukrajinom

Objavljeno: 12. mart 2024.By Oznake:

autor:  Radoje Stefanović

Prošlo je dve godine od početka ruske agresije na Ukrajinu. Skupovi podrške održavaju se širom sveta.

Beogradjani koračaju u povorci solidarnosti, svesni da agresija na Ukrajinu traje deset puta duže od bombardovanja kojem je Srbija bila podrvgnuta pre 25 godina i da je već odnela neuporedivo veći broj žrtava Ukrajinaca i Rusa. Svesni su i da se 1999 godine Ukrajina odlučno svrstala na stranu Srbije i da se aktivno zalagala za bezuslovni prekid NATO intervencije.

solidarnost-sa-ukrajinom-dobrica-veselinovic

Dobrica Veselinović i Radoje Stefanović, Zeleno-levi front

Marširajući u povorci solidarnosti, prisećam se prošlih vremena kada smo kao i danas bili mali po broju stanovnika, prostoru i ekonomskoj snazi, ali veliki i priznati u svetu kao zemlja koja se, ne pitajući za cenu, nedvosmisleno svrstava na pravu stranu.

U martu 1941 godine, iako opkoljeni, rekli smo „Ne!“ Hitleru. Za vreme okupacije većina Jugoslovena bila je u Narodnooslobodilačkoj borbi ili je tu borbu pomagala ne čekajući da dodju oslobodioci. U vreme kada nije imala podršku Zapada i kada se na njenim granicama nalazila Crvena armija sa istočnoevropskim saveznicima Jugoslavija je rekla „Ne!“ Staljinu. U ratnom sukobu Engleske, Francuske i Izraela protiv Egipta bili smo na strani Egipta. U toku višegodišnje borbe Alžira za oslobodjenje od francuskog ropstva pomagali smo alžirske ustanike, slali im oružje i lečili njihove ranjenike. Tokom gušenja ustanka u Madjarskoj i sovjetske okupacije Čehoslovačke bili smo na strani boraca za slobodu – Madjara, Čeha i Slovaka. Za vreme rata koji su Francuzi, a zatim Amerikanci, vodili u Vijetnamu, bili smo na strani vijetnamskog naroda.

Današnje srpske vlasti se uzdržavaju od svrstavanja izmedju agresora i boraca za slobodu sa obrazloženjem da smo mala zemlja i da štitimo svoje interese.

Pripadam generaciji sa malo dužim pamćenjem koji se suprotstavljaju prekrajanju istorije i ispiranju mozgova. Zato sam u koloni koja se bori protiv šibicarske politike i sramoćenja Srbije.

U povorci solidarnosti ne zaboravljamo da su, posle jugoslovenskih boraca, najbrojniji učesnici bitke za oslobodjenje Beograda oktobra 1944 godine bili Ukrajinci u sastavu sovjetske Crvene Armije. Danas, kada se Ukrajinci bore za svoju zemlju i svoju slobodu, na njihovoj smo strani.

Živeo bratski ukrajinski narod! Slava Ukraine!

Novosti u inbox

Nulla turp dis cursus. Integer liberos  euismod pretium faucibua